εἴσω: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''εἴσω''': ἔσω, ἐν χρήσει παρ’ Ἐπ., Λυρ. καὶ Τραγ. ποιηταῖς κατὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ μέτρου, ἐὰν ἀπαιτῆται [[σπονδεῖος]] ἢ [[ἴαμβος]]· τὸ δὲ ἔσω ([[ὅπως]] ἡ ἐς πρόθ. ἀντὶ τῆς εἰς) ἐπεκράτησε παρὰ τοῖς Ἴωσι καὶ παλ. Ἀττ. πεζογράφοις· ἀλλὰ παρὰ τοῖς λοιποῖς πεζοῖς καὶ παρὰ τοῖς κωμ. ὁ [[μόνος]] ἐν χρήσει [[τύπος]] ἦτο τὸ [[εἴσω]], ἐνῷ τὸ ἐπίρρ. [[ἔσωθεν]] καὶ τὰ συγκρ. καὶ ὑπερθ. ἐσώτερος, [[ἐσώτατος]], [[ἐσωτέρω]], ἐσωτάτω φαίνεται ὅτι ἦσαν οἱ μόνοι ἐν χρήσει τύποι: - Ἐπίρρ. ἐκ τῆς προθ. εἰς ἢ ἐς, μέσα εἰς, εἰς τὰ [[ἐντός]], Λατ. intro· ἀπολ., μή πού τις ἀπαγγείλῃσι καὶ [[εἴσω]], [[μήπως]] τις φέρῃ τὰ νέα καὶ εἰς τὴν οἰκίαν, Ὀδ. Δ. 775· οὕτω, εἴπατε δ’ [[εἴσω]] Γ. 427· [[ὡσαύτως]], [[εἴσω]] δ’ ἀσπίδ’ ἔαξε βαλὼν μυλοειδέϊ πέτρῳ, «ἐντὸς δὲ τὴν ἀσπίδα κατέαξε πλήξας πέτρᾳ μυλοειδεῖ» (Θ. Γαζῆς), Ἰλ. Η. 270· [[οὕτως]], ὀστέα δ’ [[εἴσω]] ἔθλασεν Ὀδ. Σ. 96· [[εἴσω]] ἐπιγράψαι τέρενα [[χρόα]] Ἰλ. Ν. 553· - οὕτω βραδύτερον, ἐσσύμενοι δ’ [[εἴσω]] κατέσταν Πίνδ. Π. 4. 240· [[εἴσω]] κομίζου Αἰσχύλ. Ἀγ. 1035· πέπληγμαι... ἔσω [[αὐτόθι]] 1343· [[εἴσω]] μετ’ ἐμοῦ δεῦρ’ εἴσιθ’ Ἀριστοφ. Πλ. 231· ἡγεῖσθαι [[εἴσω]], φεύγειν [[εἴσω]] Ξεν. Κύρ. 2. 3, 21., 7. 5, 26· παρακαλεῖν [[εἴσω]] ὁ αὐτ. Ἀν. 1. 6, 5. β) [[ὅταν]] ἀκολουθῇ [[πτῶσις]], ὁ [[Ὅμηρος]] προτιμᾷ τὴν αἰτιατ., δῦναι δόμον Ἄϊδος [[εἴσω]] Ἰλ. Γ. 322· πέρησε δὲ [[ὀστέον]] [[εἴσω]] αἰχμὴ Ζ. 10, Δ. 460, κτλ.· ἡγήσατο... Ἴλιον [[εἴσω]] Α. 71· τὸν δ’ οὐχ ὑποδέξομαι... δόμον Πηλήϊον [[εἴσω]] Σ. 441· ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ω. 155· ἐπὶ νῆας ἔσω στρατὸν [[αὐτόθι]] 198· σπανιώτερον [[μετὰ]] γεν., κατελθόντ’ Ἄϊδος [[εἴσω]] Ζ. 284, πρβλ. Χ. 425· ἐβήσετο δώματος [[εἴσω]] Ὀδ. Η 135, πρβλ. Θ. 290 (ἀείποτε ἕπεται τῇ [[ἑαυτοῦ]] πτώσει, πλὴν ἐν Ἰλ. Φ. 125, [[εἴσω]] ἁλὸς εὐρέα κόλπον)· - ἐν τῷ πεζῷ λόγῳ καὶ παρὰ τοῖς Ἀττ. ποιηταῖς, ἡ παρακολουθοῦσα τὸ [[εἴσω]] [[πτῶσις]] [[εἶναι]] γεν., [[οἷον]], Κύκλωπος ἔσω βλεφάρων ὤσας Εὐρ. Κύκλ. 485. 2) τὸ [[εἴσω]] [[πολλάκις]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει [[μετὰ]] ῥημάτων στάσεως σημαντικῶν (ὡς ἡ πρόθ. εἰς Ι. 2), [[ἔνθα]] ἔπρεπε νὰ περιμένωμεν τὸ [[ἔνδον]], Λατ. intus, [[εἴσω]] [[δόρπον]] ἐκόσμει Ὀδ. Η. 13· [[ἄντρον]] ἔσω ναίουσα Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 6· ἔσω καθῆσθαι Αἰσχύλ. Χο. 919· θακεῖν Σοφ. Αἴ. 105· τὸ ἔσω [[μέτωπον]], τὸ ἐσωτερικόν, Θουκ. 3. 21· [[εἴσω]] τὴν χεῖρα ἔχειν ἀναβεβλημένον Δημ. 420. 10. β) [[μετὰ]] γεν., μένειν [[εἴσω]] δόμων Αἰσχύλ. Θήβ. 232· ἔσω πυλῶν [[αὐτόθι]] 557· [[εἴσω]] στέγης Σοφ. Τρ. 202· [[εἴσω]] ξίφους, ἐντὸς ἀποστάσεως ξίφους, Εὐρ. Ὀρ. 1531· [[εἴσω]] τῶν ὅπλων, ἐντὸς τῶν [[βαρέως]] ὡπλισμένων στρατιωτῶν, Ξεν. Ἀν. 3. 3, 7., 3. 4, 26· [[εἴσω]] τῶν ὀρέων, ἐντὸς τῶν ὀρέων, [[αὐτόθι]] 1. 2, 21· ἔσω δὲ τούτων ἐς τὴν Βοττιαίαν καὶ Πιερίαν οὐκ ἀφίκοντο Θουκ. 2. 100· [[εἴσω]] βέλους, ἐντὸς τοξεύματος. Ἀρρ. Ἀν. 1. 6· - [[ὡσαύτως]] [[ἐνίοτε]] [[ὅπου]] ἦτο δυνατὸν νὰ τεθῇ ἔξω, ὡς, τὰ δένδρα τῆς ὁδοῦ ποιεῖν [[εἴσω]], ἀπὸ τὸ μέσα [[μέρος]], δηλ. παρὰ τὴν ὁδόν, Δημ. 1278. 4· [[εἴσω]] τῆς εἰρωνείας ὁ αὐτ. 1428. 4. ΙΙ. παρὰ μεταγεν., ἐπὶ χρόνου, [[ἐντός]], Ἑρμογέν., Ὑπόθεσις εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. ΙΙΙ. περὶ συγκρ. καὶ ὑπερθ. ἴδε ἐν λ. ἔσω.

}}