κάθημαι: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''κάθημαι''': Ἰων. [[κάτημαι]]· β΄ ἑνικ. κάθησαι Ἡρόδ., Ξεν., ἀλλὰ [[κάθῃ]] Ὑπερείδ. ἐν Α. Β. 100, 32, Κωμ. Ἀνώνυμ. 305· Ἰων. γ΄ πληθ. κατέαται Ἡρόδ. 2. 86· προστ. κάθητο Ἰλ., Εὐρ., συγκεκ. [[κάθου]] Ἀριστοφ. ἐν Κωμ. Ἀποσπ. 2. 1190, Ἀναξανδρ. ἐν «Ζωγράφοις» 1, Α. Β. 100, 31, καθήσθω Αἰσχύλ. Πρ. 919. ὑποτακτ. κάθωμαι, [[κάθῃ]] Κρατῖν, ἐν Ἀδήλ. 176, κάθηται Ἀριστοφ. Ἱππ. 754, εὐκτ. καθοίμην ὁ αὐτ. ἐν Βατρ. 919, Λυσ. 149, [[ἔνθα]] ἴδε Δινδ.· ἀπαρ. καθῆσθαι· μετοχ. καθήμενος: - παρατ. ἐκαθήμην Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 152, Δημ., κτλ.· ἐκάθητο Ὁμ. Ὕμν. 6. 14, Ἀριστ. Ὄρν. 510, Θουκ.· ἐκάθησθε Ἀριστοφ. Ἀχ. 638· ἐκάθηντο, Ἰων. ἐκατέατο Ἡρόδ.· ἀλλ’ [[ὡσαύτως]] [[ἄνευ]] συλλαβ. αὐξήσ., καθῆστο Ἰλ. Α. 569, Εὐρ. Βάκχ. 1102, Φοίν. 1466, Πλάτ., κτλ., ἢ καθῆτο Δημ. 285. 2., 300. 26· Ἰων. κατῆστο Ἡρόδ. 1. 45· καθῆσθε (ὁ ἐνεστ. [[εἶναι]]: κάθησθε) Δημ. 776. 7· καθῆντο Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 302, Θουκ., κλ., Ἐπικ. [[καθείατο]] Ἰλ. Λ. 76, Ἰων. κατέατο Ἡρόδ. - Οὗτοι [[εἶναι]] οἱ μόνοι χρόνοι ἐν χρήσει παρὰ τοῖς δοκίμοις συγγραφ. (καὶ [[εἶναι]] πράγματι πρκμ. καὶ ὑπερσ. τοῦ [[καθέζομαι]]· πρβλ. [[ἧμαι]]): ὁ μέλλ. καθήσομαι ([[ὅστις]] δύναται νὰ ὑπάρχῃ παρὰ τοῖς Ἑβδ. καὶ ἐν τῇ Καιν. Διαθ.) [[εἶναι]] ἀναμφιβόλως ἐσφαλμένος ἐν Εὐρ. Ἀδήλ. 77. Κάθημαι, κοιν. «κάθομαι», [[αὐτός]] τε κάθησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαοὺς Ἰλ. Β. 191· πέτρῃ ἐπὶ προβλῆτι καθήμενος ΙΙ. 407· ἀλλ’ ὅ γ’ ἐπ’ ἀκτῆς κλαῖε καθήμενος Ὀδ. Ε. 82· καθήμενος οἷος ἐν Ἴδῃ Ἰλ. Θ. 207· Ἀργεῖοι ἐν ἀγῶνι καθήμενοι εἰσορόωντο ἵππους Ψ. 448· κλαῖον δ’ ἐν λεχέεσσι καθήμενος Ὀδ. Κ. 497· θύρῃσι καθήμενοι Ρ. 530· ([[οὕτως]] ἐπὶ ταῖς θύραις Ἀριστοφ. Νεφ. 466)· [[αὐτόθεν]] ἐκ δίφροιο καθήμενος Ὀδ. Φ. 420· καθημεθ’ [[ἄκρων]] ἐκ πάγων (πρβλ. ἐκ Ι 6), Σοφ. Ἀντ. 411· [[ἀλλά]], ἐκ τοῦ μέσου κατῆστο, ἀπεσύρθη ἐκ τοῦ μέσου καὶ ἐκάθισε [[μακράν]], Ἡρόδ. 3. 83., 4. 118, 8. 73· ἐν θρόνῳ καθ. Εὐρ. Ἠλ. 315· καθ. πρὸς τάφῳ ὁ αὐτ. ἐν Ἑλ. 1084· πρὸς τὸ πῦρ Ἀριστοφ. Σφ. 773· ἐπὶ δίφρον Πλάτ. Πολ. 328C. ἐφ’ ἵππων Ξεν. Κύρ. 4. 5, 54· ἐς τοὐργαστήριον Ἀλκίφρ. 3. 27: - [[μετὰ]] συστοίχ. αἰτ., ἕδραν καθ. Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 55· οὕτω, καθῆσθαι ἑδραία ὁ αὐτ. ἐν Ἀνδρ. 266· ἀλλὰ μετ’ αἰτ. τόπου, [[κάθημαι]] ἐπί τινος, ὀφρύην ὁ αὐτ. ἐν [[Ἡρακλ]]. 394· πρβλ. [[καθίζω]] ΙΙ. 2) [[κάθημαι]] ἐν δικαστηρίῳ, [[συνεδριάζω]], οἱ καθήμενοι, οἱ δικασταί, τὸ [[δικαστήριον]], Ἀνδοκ. 18. 13, κτλ.· δικαστὰς οὐχ ὁρῶ καθημένους Ἀριστοφ. Νεφ. 208· ὑμεῖς οἱ καθήμενοι, σεῖς οἱ καθήμενοι ὡς δικασταί, Θουκ. 5. 85· οὐκ ἐπὶ τούτῳ καθ. ὁ δικαστὴς Πλάτ. Ἀπολ. 35C· κάθ. [[ὑπὲρ]] τῶν νόμων Δημ. 1329. 19· - ἐπὶ τῆς βουλῆς, Ἀνδοκ. 6. 42· βουλῆς περὶ τούτων καθημένης Δημ. 552. 16· ἐπὶ συνεδριαζόντων, ἡμῶν καθημένων πέμπειν πρὸς τὴν πόλιν κτλ. Ξεν. Ἀν. 5. 10, 5· οἱ ἐν θεάτρῳ θεαταί. Ἡγήσιππ. ἐν «’Αδελφοῖς» 1. 29. 3) [[ἁπλῶς]], [[κάθημαι]], Λατ. desidere, ὕψι περ ἐν νεφέεσσι καθημένῳ Ὀδ. Π. 264· σφοῖσιν ἐνὶ μεγάροισι [[καθείατο]] (ἀντὶ ἐκάθηντο) Ἰλ. Λ. 76· ἐν πένθεϊ μεγάλῳ κατῆστο Ἡρόδ. 1. 46· [[μετὰ]] κοπὴν καθημένοις, ἀναπαυομένοις [[μετὰ]] κόπον, Σοφ. Ἀποσπ. 380·-καὶ ἐπὶ κακῆς σημασ., [[κάθημαι]] [[ἀργός]], ἀπραγῶ, Ἰλ. Ω. 403, Ἡρόδ. 3. 134· ἐπὶ στρατοῦ, Θουκ. 4. 124· οὐδὲν ποιοῦντες [[ἐνθάδε]] καθήμεθα, μέλλοντες ἀεὶ Δημ. 156. 28, πρβλ. 24. 20., 25. 10, κτλ.: [[ὡσαύτως]] ἐπὶ πολιορκοῦντος στρατεύματος, [[κάθημαι]] ἢ [[μένω]] ἐνώπιον θέσεώς τινος, Θουκ. 2. 20, πρβλ. 101· ἐχθρῶν ὑπ’ αὐτοῖς τείχεσιν καθημένων Εὐρ. Φοίν. 752. 4) ἄγω βίον «καθιστικόν», ἄσημον, ἐν σκότῳ καθήμενος Πινδ. Ο. 1. 133· πρβλ. Αἰσχύλ. Χο. 919· αἱ βαναυσικαὶ τέχναι ἀναγκάζουσι καθῆσθαι Ξεν. Οἰκ. 4, 2· ἀκολούθως, εἶμαι ἐνησχολημένος, [[ἐργάζομαι]], ἰδίως εἰς «καθιστικὴν» ἐργασίαν, Ἡρόδ. 2. 86· κάθ. ἐπὶ τῇ τραπέζῃ, ἐπὶ τραπεζιτῶν, Δημ. 1196. 16, πρβλ. 1111. 28· ἐπ’ ἐργαστηρίου ὁ αὐτ. 1367. 26· ἐπὶ τοῦ... ἰατρείου Αἰσχίν. 6. 18. 5) [[διαμένω]], ἐν Δελφοῖσιν κατήμενοι ἀνέπειθον τὴν Πυθίην χρήμασι Ἡρόδ. 5. 63· ἐπὶ τόπου, [[κεῖμαι]], Λατ. subsidere, τῶν αὐτῶν χωρίων ἔνια σύνορα καὶ ὁμοίως καθήμενα κτλ. Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 8, 7, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 3. 1· [[χθαμαλός]], ἐν τοῖς καθημένοις χωρίοις ὁ αὐτ. π. Ζ. 16. 12 (κ. ἀλλ. καθειμένοις). 6) ἐπὶ ἀγάλματος, εἶμαι τεθειμένος, [[κεῖμαι]], φημὶ γὰρ δὴ ὁμοιότατον αὐτὸν [[εἶναι]] τοῖς σειληνοῖς τούτοις τοῖς ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καθημένοις Πλάτ. Συμπ. 215Α, πρβλ. Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 12, 2. 7) ἐπὶ πραγμάτων, τοποθετοῦμαι, τίθεμαι, [[χαίρω]] λαγῴοις ἐπ’ ἀμύλῳ καθημένοις Τηλεκλείδ. ἐν «Στερροῖς» 2, πρβλ. Φερεκρ. ἐν «Μεταλλεῦσι» 1. 17· τὸ [[πηδάλιον]] κ. πλάγιον Ἀριστ. Μηχαν. 5. 3, πρβλ. 5.

}}