3,276,318
edits
κότος: Difference between revisions
Bailly1_3
(6_19) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κότος''': -ου, ὁ, [[μῆνις]], ὀργὴ ἐγκαθίσασα ἐν τῇ ψυχῇ, ὁ πολυετὴς [[χόλος]] καὶ τὴν μῆνιν ὑπεραναβάς, [[εἴπερ]] γάρ τε χόλον καὶ [[αὐτῆμαρ]] καταπέψῃ, [[ἀλλά]] τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον, [[ὄφρα]] τελέσῃ Ἰλ. Α. 81, 82· τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε Θ. 449· τοῖσιν κότον αἰνὸν ἐνήσεις Π. 449· κότον ἔνθετο θυμῷ Ὀδ. Λ. 102· [[ὁπόταν]] τις ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ Πινδ. Π. 8. 11· [[οὐδαμοῦ]] παρὰ Σοφ., καὶ παρ’ Εὐρ. μόνον ἐν Ρήσ. 827· ἀλλὰ συχνὸν παρ’ Αἰσχύλῳ, δαιμόνων κότῳ, Λοξίου κ. Ἀγαμ. 635, 1211· [[βαρύς]]... Ζηνὸς ἱκεσίου κ. Ἱκέτ. 346· τοῦ θανόντος ἡ Δίκη πράσσει κότον, λαμβάνει ἐκδίκησιν δι’ αὐτόν, Ἀποσπ. 257· ― [[λέξις]] ποιητ. ἀπαντῶσα παρὰ Διον. Ἁλ. 9. 51. (Ἐντεῦθεν τὰ [[κοτέω]], [[ἔγκοτος]], [[ζάκοτος]]). | |lstext='''κότος''': -ου, ὁ, [[μῆνις]], ὀργὴ ἐγκαθίσασα ἐν τῇ ψυχῇ, ὁ πολυετὴς [[χόλος]] καὶ τὴν μῆνιν ὑπεραναβάς, [[εἴπερ]] γάρ τε χόλον καὶ [[αὐτῆμαρ]] καταπέψῃ, [[ἀλλά]] τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον, [[ὄφρα]] τελέσῃ Ἰλ. Α. 81, 82· τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε Θ. 449· τοῖσιν κότον αἰνὸν ἐνήσεις Π. 449· κότον ἔνθετο θυμῷ Ὀδ. Λ. 102· [[ὁπόταν]] τις ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ Πινδ. Π. 8. 11· [[οὐδαμοῦ]] παρὰ Σοφ., καὶ παρ’ Εὐρ. μόνον ἐν Ρήσ. 827· ἀλλὰ συχνὸν παρ’ Αἰσχύλῳ, δαιμόνων κότῳ, Λοξίου κ. Ἀγαμ. 635, 1211· [[βαρύς]]... Ζηνὸς ἱκεσίου κ. Ἱκέτ. 346· τοῦ θανόντος ἡ Δίκη πράσσει κότον, λαμβάνει ἐκδίκησιν δι’ αὐτόν, Ἀποσπ. 257· ― [[λέξις]] ποιητ. ἀπαντῶσα παρὰ Διον. Ἁλ. 9. 51. (Ἐντεῦθεν τὰ [[κοτέω]], [[ἔγκοτος]], [[ζάκοτος]]). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />ressentiment, animosité, haine : κότον ἔχειν τινός IL avoir du ressentiment contre qqn ; κότον ἐντίθεσθαι θυμῷ OD <i>ou</i> τίθεσθαι κότον τινί IL déposer <i>ou</i> conserver dans son cœur du ressentiment contre qqn.<br />'''Étymologie:''' DELG cf. <i>gaul.</i> Catu-briges, d’un thème signifiant « combat, lutte ». | |||
}} | }} | ||