3,274,921
edits
κότος: Difference between revisions
From LSJ
6_19
(13_6b) |
(6_19) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1493.png Seite 1493]] ὁ, dauernder Zorn, <b class="b2">Groll</b>, nach den alten Erkl. stärker u. dauernder als [[χόλος]] u. [[μῆνις]]; vgl. Il. 1, 81, εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ [[αὐτῆμαρ]] καταπέψῃ, [[ἀλλά]] γε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον, [[ὄφρα]] τελέσσῃ, wie 13, 516 δὴ γάρ οἱ ἔχεν κότον ἐμμενὲς [[αἰεί]], Groll gegen ihn; ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ Od. 11, 102, welcher Zorn gegen dich gefaßt hat; auch τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε, Il. 8, 449; [[ὁπόταν]] τις ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ Pind. P. 8, 9; oft bei Aesch., δαιμόνων κότῳ Ag. 621, wie [[Διός]] u. ä. öfter; ὀλέθριον πνέουσ' ἐν ἐχθροῖς κότον, Zorn schnauben, Ch. 940, vgl. Eum. 804; Soph. hat das Wort gar nicht, Eur. nur Rhes. 827, μὴ κότον μοι ἐφῇς. – In Prosa erst bei Sp., wie D. Hal. 9, 51. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1493.png Seite 1493]] ὁ, dauernder Zorn, <b class="b2">Groll</b>, nach den alten Erkl. stärker u. dauernder als [[χόλος]] u. [[μῆνις]]; vgl. Il. 1, 81, εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ [[αὐτῆμαρ]] καταπέψῃ, [[ἀλλά]] γε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον, [[ὄφρα]] τελέσσῃ, wie 13, 516 δὴ γάρ οἱ ἔχεν κότον ἐμμενὲς [[αἰεί]], Groll gegen ihn; ὅ τοι κότον ἔνθετο θυμῷ Od. 11, 102, welcher Zorn gegen dich gefaßt hat; auch τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε, Il. 8, 449; [[ὁπόταν]] τις ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ Pind. P. 8, 9; oft bei Aesch., δαιμόνων κότῳ Ag. 621, wie [[Διός]] u. ä. öfter; ὀλέθριον πνέουσ' ἐν ἐχθροῖς κότον, Zorn schnauben, Ch. 940, vgl. Eum. 804; Soph. hat das Wort gar nicht, Eur. nur Rhes. 827, μὴ κότον μοι ἐφῇς. – In Prosa erst bei Sp., wie D. Hal. 9, 51. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κότος''': -ου, ὁ, [[μῆνις]], ὀργὴ ἐγκαθίσασα ἐν τῇ ψυχῇ, ὁ πολυετὴς [[χόλος]] καὶ τὴν μῆνιν ὑπεραναβάς, [[εἴπερ]] γάρ τε χόλον καὶ [[αὐτῆμαρ]] καταπέψῃ, [[ἀλλά]] τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον, [[ὄφρα]] τελέσῃ Ἰλ. Α. 81, 82· τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε Θ. 449· τοῖσιν κότον αἰνὸν ἐνήσεις Π. 449· κότον ἔνθετο θυμῷ Ὀδ. Λ. 102· [[ὁπόταν]] τις ἀμείλιχον καρδίᾳ κότον ἐνελάσῃ Πινδ. Π. 8. 11· [[οὐδαμοῦ]] παρὰ Σοφ., καὶ παρ’ Εὐρ. μόνον ἐν Ρήσ. 827· ἀλλὰ συχνὸν παρ’ Αἰσχύλῳ, δαιμόνων κότῳ, Λοξίου κ. Ἀγαμ. 635, 1211· [[βαρύς]]... Ζηνὸς ἱκεσίου κ. Ἱκέτ. 346· τοῦ θανόντος ἡ Δίκη πράσσει κότον, λαμβάνει ἐκδίκησιν δι’ αὐτόν, Ἀποσπ. 257· ― [[λέξις]] ποιητ. ἀπαντῶσα παρὰ Διον. Ἁλ. 9. 51. (Ἐντεῦθεν τὰ [[κοτέω]], [[ἔγκοτος]], [[ζάκοτος]]). | |||
}} | }} | ||
