τεκνόω: Difference between revisions

Bailly1_5
(6_14)
(Bailly1_5)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''τεκνόω''': μέλλ. -ώσω, [[παρέχω]] τέκνα, [[ἐφοδιάζω]] τινὰ μὲ τέκνα, τ. τὴν πόλιν παισὶ Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 7. ― Παθ., [[γίνομαι]] τέκνου [[πατήρ]], κτῶμαι [[τέκνον]], ἐξ οὗ ᾿τεκνώθη Λάϊος ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 868 (ἴδε Πόρσ. 882). ΙΙ. γεννῶ, [[παράγω]] τέκνα, τεκνοποιῶ, συνήθως ἐπὶ τοῦ ἀνδρός, [[σπείρω]] ἢ ἀποκτῶ τέκνα, Ἡσ. Ἀποσπ. 43. 6, Εὐρ. Φοίν. 19, Ἑλ. 1146· νύμφης, ἐκ νύμφης, ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 805· (τὸ θηλ. τεκνοῦσα [[ὅπερ]] εὕρηται ἐν Ἀντιγράφοις τοῦ Σοφ. ἐν Ἀποσπ. 308, [[εἶναι]] [[ἁμάρτημα]], ἀντὶ τεκνοῦσσα). ― Μέσ., ἐπὶ τοῦ θήλεος, [[τίκτω]] τέκνα, ἀρχὴ ταῖς γυναιξὶ τοῦ τεκνοῦσθαι καὶ τοῖς ἄρρεσι τοῦ τεκνοῦν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 5, 2· μεταφορ., [[ὄλβος]] τεκνοῦται, ἔχει τέκνα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 754· μυρίας ὁ μύριος [[χρόνος]] τεκνοῦται νύκτας ἡμέρας τε Σοφ. Ο. Κ. 618· χθὼν ἐτεκνώσατο φάσματ’ ὀνείρων Εὐρ. Ι. Τ. 1262, πρβλ. Ἱκέτ. 1087. - ἀλλὰ τὸ [[μέσον]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ τοῦ ἀνδρός, παρὰ τῷ αὐτῷ ἐν Μηδ. 574, Ὀρφ. Ὕμν. 29. 7· ἐπὶ ἀμφοτέρων τῶν γονέων, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 10. 4, 5· καὶ τὸ ἐνεργ. ἐπὶ ἀμφοτέρων τῶν γονέων, ὁ αὐτ. π. Ζ. Γεν. 1. 18, 30., 4. 3, 1· ἐπὶ τῆς γυναικός, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 18, 10· τεκνώσασα μετ’ [[αὐτοῦ]] Συλλ. Ἐπιγρ. 4179. - Παθητ., τίκτομαι, γεννῶμαι, Πινδ. Ι. 1. 25, Εὐρ. Φοίν. 863· μεταφορ., μὴ καὶ τεκνωθῇ δυσφορώτερος [[γόος]] Αἰσχύλ. Θήβ. 657· νόμοι... δι’ αἰθέρα τεκνωθέντες Σοφ. Ο. Τ. 867· ὁ αὐτὸς ἐν τῷ αὐτῷ δράματι 1215, ἔχει τὴν τολμηρὰν ἔκφρασιν, γάμον τεκνοῦντα καὶ τεκνούμενον, δηλ. γάμον, καθ’ ὅν ἀνὴρ καὶ υἱὸς [[εἶναι]] τὸ αὐτὸ [[πρόσωπον]]· αὐτὴ δὲ τεκοῦσ’ ὑπὸ τῆσδε τεκνοῦται Θεοδέκτ. παρ’ Ἀθην. 452Α. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθ. [[ὡσαύτως]], υἱοθετοῦμαι, Διόδ. 4. 67.
|lstext='''τεκνόω''': μέλλ. -ώσω, [[παρέχω]] τέκνα, [[ἐφοδιάζω]] τινὰ μὲ τέκνα, τ. τὴν πόλιν παισὶ Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 7. ― Παθ., [[γίνομαι]] τέκνου [[πατήρ]], κτῶμαι [[τέκνον]], ἐξ οὗ ᾿τεκνώθη Λάϊος ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 868 (ἴδε Πόρσ. 882). ΙΙ. γεννῶ, [[παράγω]] τέκνα, τεκνοποιῶ, συνήθως ἐπὶ τοῦ ἀνδρός, [[σπείρω]] ἢ ἀποκτῶ τέκνα, Ἡσ. Ἀποσπ. 43. 6, Εὐρ. Φοίν. 19, Ἑλ. 1146· νύμφης, ἐκ νύμφης, ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 805· (τὸ θηλ. τεκνοῦσα [[ὅπερ]] εὕρηται ἐν Ἀντιγράφοις τοῦ Σοφ. ἐν Ἀποσπ. 308, [[εἶναι]] [[ἁμάρτημα]], ἀντὶ τεκνοῦσσα). ― Μέσ., ἐπὶ τοῦ θήλεος, [[τίκτω]] τέκνα, ἀρχὴ ταῖς γυναιξὶ τοῦ τεκνοῦσθαι καὶ τοῖς ἄρρεσι τοῦ τεκνοῦν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 7. 5, 2· μεταφορ., [[ὄλβος]] τεκνοῦται, ἔχει τέκνα, Αἰσχύλ. Ἀγ. 754· μυρίας ὁ μύριος [[χρόνος]] τεκνοῦται νύκτας ἡμέρας τε Σοφ. Ο. Κ. 618· χθὼν ἐτεκνώσατο φάσματ’ ὀνείρων Εὐρ. Ι. Τ. 1262, πρβλ. Ἱκέτ. 1087. - ἀλλὰ τὸ [[μέσον]] [[εἶναι]] ἐν χρήσει ἐπὶ τοῦ ἀνδρός, παρὰ τῷ αὐτῷ ἐν Μηδ. 574, Ὀρφ. Ὕμν. 29. 7· ἐπὶ ἀμφοτέρων τῶν γονέων, Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 10. 4, 5· καὶ τὸ ἐνεργ. ἐπὶ ἀμφοτέρων τῶν γονέων, ὁ αὐτ. π. Ζ. Γεν. 1. 18, 30., 4. 3, 1· ἐπὶ τῆς γυναικός, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 18, 10· τεκνώσασα μετ’ [[αὐτοῦ]] Συλλ. Ἐπιγρ. 4179. - Παθητ., τίκτομαι, γεννῶμαι, Πινδ. Ι. 1. 25, Εὐρ. Φοίν. 863· μεταφορ., μὴ καὶ τεκνωθῇ δυσφορώτερος [[γόος]] Αἰσχύλ. Θήβ. 657· νόμοι... δι’ αἰθέρα τεκνωθέντες Σοφ. Ο. Τ. 867· ὁ αὐτὸς ἐν τῷ αὐτῷ δράματι 1215, ἔχει τὴν τολμηρὰν ἔκφρασιν, γάμον τεκνοῦντα καὶ τεκνούμενον, δηλ. γάμον, καθ’ ὅν ἀνὴρ καὶ υἱὸς [[εἶναι]] τὸ αὐτὸ [[πρόσωπον]]· αὐτὴ δὲ τεκοῦσ’ ὑπὸ τῆσδε τεκνοῦται Θεοδέκτ. παρ’ Ἀθην. 452Α. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθ. [[ὡσαύτως]], υἱοθετοῦμαι, Διόδ. 4. 67.
}}
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><i>f.</i> τεκνώσω, <i>ao.</i> ἐτέκνωσα;<br /><i>Pass. ao.</i> ἐτεκνώθην;<br />engendrer, procréer ; γάμον τεκνοῦντα καὶ τεκνούμενον SOPH mariage où le père est en même temps le fils ; <i>fig. au Pass.</i> être enfanté, être produit;<br /><i><b>Moy.</b></i> τεκνόομαι-οῦμαι <i>m. sign.</i><br />'''Étymologie:''' [[τέκνον]].
}}
}}