χαμαιπετής: Difference between revisions

{{ls

|lstext='''χᾰμαιπετής''': -ές, ([[πίπτω]]) [[χαμαὶ]] ἐξηπλωμένος (ἐκ πτώσεως), χ. πίπτει πρὸς [[οὖδας]] Εὐρ. Βάκχ. 1111· χ. [[φόνος]], [[αἷμα]] πεσὸν κατὰ γῆς, ὁ αὐτ. ἐν Ὀρ. 1491· δόμοι ... χαμαιπετεῖς ἔκεισθ’ ἀεί, ἦσθε ἐξηπλωμένοι κατὰ γῆς, Αἰσχύλ. Χο. 964· [[μηδὲ]] ... χαμοπαιτὲς [[βόαμα]] προσχάνῃς ἐμοὶ (ἴδε ἐν λ. [[προσχάσκω]]), ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 920. 2) ὁ κατὰ γῆς κείμενος ἢ κοιμώμενος, ἐπὶ τοῦ Ἔρωτος, χαμαιπ. ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος Πλάτ. Συμπ. 203D. 3) ὁ ἐπὶ τοῦ ἐδάφους ἡπλωμένος, χ. [[στιβάς]], εὐνὴ Εὐρ. Τρῳ. 507, Κύκλ. 385. 4) ἐπὶ δένδρων, ὡς τὸ [[χαμαίζηλος]], ἕρπων κατὰ γῆς, μὴ ἀναπτυσσόμενος πολὺ [[ὑπὲρ]] τὸ [[ἔδαφος]], ἔστι καὶ Θρᾴκης ἔρημον [[πεδίον]], χαμαιπετῆ δένδρα ἔχον Πολύβ. 13. 10, 7 πρβλ. Πολυαίνου Στρατηγ. Η΄, κγ΄, 10. 5) Ἐπίρρ. -τῶς, κατὰ γῆς, ἐπὶ τοῦ ἐδάφους, ὡς ἵπταται ὁ χήν, Λουκ. Ἰκαρομ. 10. - Καθ’ Ἡσύχ.: «χαμαιπετῶς· [[ὥστε]] μὴ εἰς τοὔδαφος ῥῖψαι». ΙΙ. μεταφ., ὁ κατὰ γῆς πίπτων, δηλ. μὴ φέρων [[ἀποτέλεσμα]], [[μάταιος]], Πινδ. Ο. 9. 19, Π. δ. 37· πρβλ. τὸ προηγ. καὶ ἴδε [[χαμαὶ]] Ι. 2. 2) [[ταπεινός]], [[χαμηλός]], ἐπὶ ὕψους, κομιδῇ πεζόν καὶ χαμ. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 16. πρβλ. Ἐνύπν. 13. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σελ. 279 281, 317, 861, 862.

}}