ἐγώ: Difference between revisions

{{Slater

|sltr=[[ἐγώ]] ([[ἐγώ]]（ν), μοι, [[ἐμοί]], [[ἐμίν]], με, [[ἐμέ]]; [[ἄμμες]], [[ἄμμι]]（ν), [[ἄμμε]]; [[νῷν]]) Apart [[from]] its [[use]] [[within]] [[direct]] [[speech]], [[this]] pronoun in the [[singular]] [[may]] [[normally]] be referred to [[both]] [[Pindar]] and [[chorus]], [[but]] to the [[chorus]] [[only]] (Pae. 4.21) cf. Fränkel, W &amp; F, 366&#774;{1}, [[van]] Leeuwen, 407&#774;{15}, 505&#774;{36}. The plural is [[never]] [[certainly]] used to [[represent]] the [[singular]]. <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[ἐγώ]]. ([[ἐγών]] [[before]] a vowel (P. 3.77), [[but]] [[ἐγώ]] correpted (I. 1.4) ) “[[οὗτος]] ἐγὼ ταχυτᾶτι” (O. 4.24) καὶ ἐγὼ [[νέκταρ]] πέμπων [[ἱλάσκομαι]] (O. 7.7) εἰ δ' ἐγὼ [[κῦδος]] [[ἀνέδραμον]] ὕμνῳ (O. 8.54) ἐγὼ δέ [[τοι]] ἀγγελίαν πέμψω ταύταν (O. 9.21) ἐγὼ δὲ κλυτὸν [[ἔθνος]] Λοκρῶν [[ἀμφέπεσον]], μέλιτι εὐάνορα πόλιν καταβρέχων (O. 10.97) ἐγὼ δὲ οὐ ψεύσομ' ἀμφὶ Κορίνθῳ (O. 13.49) διασωπάσομαί οἱ [[μόρον]] [[ἐγώ]] (O. 13.91) ἄνδρα δ' ἐγὼ κεῖνον αἰνῆσαι μενοινῶν ἔλπομαι (P. 1.42) ἀλλ' ἐπεύξασθαι μὲν ἐγὼν [[ἐθέλω]] (P. 3.77) ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι [[δώσω]] (P. 4.67) “μῆλά τε [[γάρ]] τοᾰ ἐγὼ ἀφίημ” (P. 4.148) ἐγὼ δ' Ἡρακλέος ἀντέχομαι [[προφρόνως]] (N. 1.33) ἐγὼ δὲ [[κοινάσομαι]] (N. 3.11) ἐγὼ [[τόδε]] [[τοι]] [[πέμπω]] πόμ' ἀοίδιμον (N. 3.76) ἑκόντι δ' ἐγὼ νώτῳ [[ἄγγελος]] [[ἔβαν]] (N. 6.57) ἐγὼ δὲ [[πλέον]]' ἔλπομαι λόγον Ὀδυσσέος ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ Ὅμηρον (N. 7.20) χρυσὸν εὔχονται, [[πεδίον]] δ' ἕτεροι ἀπέραντον, ἐγὼ δ ἀστοῖς ἁδὼν (N. 8.38) (ἄεθλοι) ὧν ἐγὼ μνασθεὶς ἐπασκήσω κλυταῖς ἥρωα τιμαῖς (N. 9.9) ἄνδρα δ' ἐγὼ [[μακαρίζω]] μὲν πατέῤ Ἀρκεσίλαν (N. 11.11) ἀλλἐγω&#774; Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ [[γέρας]] [[ἐθέλω]] (I. 1.14) χαίρετ· ἐγὼ δὲ Ποσειδάωνι περιστέλλων ἀοιδὰν γαρύσομαι (I. 1.32) ἐγὼ δ' ὑψίθρονον Κλωθὼ κασιγνήτας τε [[προσεννέπω]] [[ἑσπέσθαι]] κλυταῖς ἀνδρὸς φίλου Μοίρας ἐφετμαῖς (I. 6.16) τῶ καὶ [[ἐγώ]], [[καίπερ]] ἀχνύμενος θυμόν, αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (I. 8.5) [[ἤτοι]] καὶ ἐγὼ [[σκόπελον]] ναίων διαγινώσκομαι a [[chorus]] of Keans speaks Πα. . 21. κλυτοὶ μάντιες Ἀπόλλωνος, ἐγὼ μὲν [[ὑπὲρ]] χθονὸς (Pae. 8.14) σὲ δ' ἐγὼ [[παρά]] μιν [[αἰνέω]] [[μέν]], Γηρυόνα, fr. 81 ad Δ. 2. ἀλλ' ἐγὼ τάκομαι (as opposed to those [[not]] [[affected]] by [[love]] of Theoxenos) fr. 123. 10. ]νον ἐγὼ[ fr. 140a. 77 (51). ἐγὼ μ[ fr. 140b. 11. μαντεύεο, [[Μοῖσα]], προφατεύσω δ' [[ἐγώ]] fr. 150. “καὶ τότ' ἐγὼ” fr. 168. 4.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b> acc. a. με, μ（ε). στέφανοι πράσσοντί με [[τοῦτο]] θεόδματον [[χρέος]] (O. 3.7) ἅ τε Πίσα με γεγωνεῖν (O. 3.9) τεαὶ γὰρ ὧραι μ' ἔπεμψαν μάρτυῤ ἀέθλων (O. 4.2) [[[δεῖ]] σάμερόν μ' [[ἐλθεῖν]] (μ [[add]]. Boeckh met. gr.: om. codd.) (O. 6.28) ] ἅ μ' ἐθέλοντα προσέρπει (O. 6.83) μὴ βαλέτω με λίθῳ τραχεῖ [[φθόνος]] (O. 8.55) ἁδόντα δ' εἴη με τοῖς ἀγαθοῖς ὁμιλεῖν (P. 2.96) ἄγοντι δέ με [[πέντε]] μὲν [[Ἰσθμοῖ]] νῖκαι (P. 7.13) Χαρίτων κελαδεννᾶν μή με λίποι καθαρὸν [[φέγγος]] (P. 9.90) [[ἀλλά]] με [[Πυθώ]] τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει (P. 10.4) ἤ μέ [[τις]] [[ἄνεμος]] [[ἔξω]] πλόου ἔβαλεν; (P. 11.39) τὰ μακρὰ δ' ἐξενέπειν ἐρύκει με τεθμὸς (N. 4.33) εἰ δέ [[τοι]] μάτρῳ μ' [[ἔτι]] Καλλικλεῖ κελεύεις στάλαν [[θέμεν]] (N. 4.80) οὐ μέμφεταί μ' [[ἀνήρ]] (N. 7.64) ἔα με (N. 7.75) Λατόος [[ἔνθα]] με παῖδες εὐμενεῖ δέξασθε νόῳ (Pae. 5.44) [[λίσσομαι]] ἐν ζαθέῳ με [[δέξαι]] χρόνῳ ἀοίδιμον Πιερίδων προφάταν (Pae. 6.5) [[Διόθεν]] τέ με σὺν ἀγλαίᾳ ἴδετε πορευθέντ fr. 75. 7. ἀνδρὸς δ' [[οὔτε]] γυναικός [[χρή]] [μ]ε [[λαθεῖν]] ἀοιδὰν πρόσφορον Παρθ. 2. 3. ὁ Μοισαγέτας με [[καλεῖ]] χορεῦσαι [[Ἀπόλλων]] fr. 94c. 1. ἀλλὰ [[θαυμάζω]] τί με λέξοντι Ἰσθμοῦ δεσπόται fr. 122. 13. Μοῖσ' ἀνέηκέ με fr. 151. [[οὔτοι]] με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ [[Θῆβαι]] fr. 198. [[ὦ τάν]], μή με κερτόμ[ει (με a papyri correctore deletum metro tamen desideratur) fr. 215. 4. “Κενταύρου με κοῦραι θρέψαν ἁγναί.” (P. 4.103) “[[τοί]] μ' [[κρύβδα]] πέμπον” (P. 4.111) “φὴρ δέ με [[θεῖος]] Ἰάσονα κικλῄσκων προσαύδα” (P. 4.119) “κοὔ με πονεῖ” (P. 4.151) “ἀλλ' [[ἤδη]] με γηραιὸν [[μέρος]] ἁλικίας ἀμφιπολεῖ” (P. 4.157) “καὶ ὡς [[τάχος]] ὀτρύνει με” (P. 4.164) “[[ὥσπερ]] [[τόδε]] [[δέρμα]] με [[νῦν]] περιπλανᾶται [[θηρός]]” (Stephanus: μίμνοι codd.: Herakles speaks) (I. 6.47) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[ἐμέ]], ἔμ（ε): [[emphatic]], in [[first]] [[position]] in [[sentence]] [[save]] in [[two]] [[dubious]] examples, fr. 6a. e, fr. 75. 13, [[where]] [[perhaps]] με should be [[read]]. ἐμὲ δὲ στεφανῶσαι κεῖνον [[χρή]] (O. 1.100) εἴη σέ τε πατεῖν, [[ἐμέ]] τε ὁμιλεῖν (O. 1.115) ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν (O. 3.38) ἀλλ' ἐμὲ χρὴ φράσαι (O. 8.74) ἐμὲ δ' οὐ χρὴ τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν [[χεροῖν]] (O. 13.93) ἐμὲ δὲ χρεὼν φεύγειν [[δάκος]] ἀδινὸν κακαγοριᾶν (P. 2.52) ἐμὲ δ' [[οὖν]] [[τις]] ἀοιδᾶν δίψαν ἀκειόμενον πράσσει [[χρέος]] (P. 9.103) Μξῖσ, ἀνέγειρ' [[ἐμέ]] fr. 6a. e. cf. fr. 151. ἐμὲ δ' ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ' (*d. 2. 23) . ἐναργέα τἔμ [[ὥστε]] μάντιν οὐ λανθάνει ([[van]] Groningen: νεμέω, νεμεα, τεμεῷ codd. Dion. Hal.) fr. 75. 13. ἐμὲ δὲ πρέπει παρθενήια μὲν φρονεῖν a [[chorus]] of girls speaks (*parq. 2. 33.) “ἐμὲ δ' ἐπὶ ταχυτάτων πόρευσον ἁρμάτων” (O. 1.77) “ἀλλ' ἐμὲ χρὴ καὶ δὲ ὑφαίνειν” (P. 4.141) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>3</b> dat.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>a</b> μοι (correpted (O. 2.83), (N. 1.21), (N. 10.80), (Pae. 7.10) ) [[πολλά]] μοᾰ ὑπἀγκῶνος [[ὠκέα]] βέλη [[ἔνδον]] ἐντὶ φαρέτρας possessive (O. 2.83) [[Μοῖσα]] δ' [[οὕτω]] ποι παρέστα μοι νεοσίγαλον εὑρόντι τρόπον (O. 3.4) [[τόλμα]] τέ μοι [[εὐθεῖα]] γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν possessive. (O. 13.11) [[ἀλαθής]] τέ μοι [[ἔξορκος]] [[ἐπέσσεται]] ἁδύγλωσσος βοὰ (O. 13.98) εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι (P. 3.110) “δόμους φράσσατέ μοι [[σαφέως]]” (P. 4.117) “ταῦτά μοι θαυμαστὸς [[ὄνειρος]] ἰὼν φωνεῖ” (P. 4.163) μακρά μοι νεῖσθαι κατ' ἀμαξιτόν (P. 4.247) τὸ δ' ἐν [[ποσί]] μοι τράχον [[ἴτω]] τεὸν [[χρέος]] possessive (P. 8.32) [[γείτων]] [[ὅτι]] μοι καὶ κτεάνων [[φύλαξ]] ἐμῶν ὑπάντασεν ἰόντι (P. 8.58) [[ἔνθα]] μοι ἁρμόδιον [[δεῖπνον]] κεκόσμηται (N. 1.21) ([[ῥῆμα]]) τό μοι [[θέμεν]] εἴη (N. 4.9) ἄπορα γὰρ λόγον Αἰακοῦ παίδων τὸν ἅπαντά μοι [[διελθεῖν]] (N. 4.72) μακρά μοι [[αὐτόθεν]] ἅλμαθ' ὑποσκάπτοι [[τις]] (N. 5.19) θρασύ μοι τόδ' [[εἰπεῖν]] (N. 7.50) εἴη μή [[ποτέ]] μοι τοιοῦτον [[ἦθος]] (N. 8.35) τὸ δ' [[αὖτις]] τεὰν ψυχὰν κομίξαι οὔ μοι δυνατόν (N. 8.45) βραχύ μοι [[στόμα]] πάντ' ἀναγήσασθ (N. 10.19) “ἔσσι μοᾰ [[υἱός]]” (N. 10.80) μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι Δᾶλος (I. 1.3) ἔστι μοι [[θεῶν]] [[ἕκατι]] μυρία [[παντᾷ]] [[κέλευθος]] (I. 4.1) πολλὰ μὲν ἀρτεπὴς γλῶσσά μοι τοξεύματ' [[ἔχει]] (I. 5.47) τέθμιόν μοι [[φαμί]] σαφέστατον [[ἔμμεν]] (I. 6.20) ἀλλὰ [[νῦν]] μοι Γαιάοχος εὐδίαν ὄπασσεν ἐκ χειμῶνος (I. 7.37) κεἴ [[μοί]] τιν' ἄνδρα [[τῶν]] θανόντων fr. 4. μή μοι [[μέγας]] ἕρπων κάμοι [[ἐξοπίσω]] [[χρόνος]] [[ἔμπεδος]] (Pae. 2.26) [[λίαν]] μοι [δέο]ς ἔμπεδον εἴη κεν” possessive Πα. . . [[ἔραται]] δέ μο[ι] [[γλῶσσα]] μέλιτος [[ἄωτον]] γλυκὺν[ (sc. καταλείβειν simm., Wil.) Πα. . . ]Χαρίτεσσί μοᾰ [[ἄγχι]] θ[ (Pae. 7.10) ]μη μο[ι Πα. 7B. 7. ἄπιστά μοι [[δέδοικα]] Πα. 7B. 45. ]εἰ δέ μοι[ fr. 60a. 3. “ὦ [[τάλας]] ἐφάμερε, νήπια βάζεις, χρήματά μοι διακομπέων” fr. 157. [[δίχα]] μοι [[νόος]] ἀτρέκειαν [[εἰπεῖν]] fr. 213. 4. ἔστι μοι πατρίδ' ἀρχαίαν (ἀγάλλειν e. g. supp. Snell) fr. 215. 5. ethic dat., c. impv. ζεῦξον [[ἤδη]] μοι [[σθένος]] ἡμιόνων (O. 6.22) [[ἀπό]] μοι λόγον τοῦτον, [[στόμα]], ῥῖψον (O. 9.35) ἀνάγνωτέ μοι Ἀρχεστράτου παῖδα (O. 10.1) ἔλα [[νῦν]] μοι [[πεδόθεν]] (I. 5.38) ἐ]να[ισίμ]ῳ [[νῦν]] μοι ποδὶ στείχ ων ἁγέο Παρθ. 2. 66. cf. καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι ποινὰν τεθρίππων (P. 1.59) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> [[ἐμοί]], [[emphatic]] [[form]], [[never]] ethic, [[once]] possessive (P. 5.76) ἐμοὶ δ' ἄπορα γαστρίμαργον μακάρων τιν [[εἰπεῖν]] (O. 1.52) ἀλλ' ἐμοὶ μὲν [[οὗτος]] [[ἄεθλος]] ὑποκείσεται (O. 1.84) ἐμοὶ μὲν ὦν [[Μοῖσα]] καρτερώτατον [[βέλος]] ἀλκᾷ τρέφει (O. 1.111) ὣς ἐμοὶ [[φάσμα]] λέγει (O. 8.43) βουλαὶ δὲ πρεσβύτεραι ἀκίνδυνον ἐμοὶ [[ἔπος]] παρέχοντι (P. 2.66) “τοῦτ' [[ἔργον]] ἐμοὶ τελέσαις —” (P. 4.230) φῶτες Αἰγείδαι, ἐμοὶ πατέρες (v. Wil., Pind., 477f; Fränkel, D &amp; P, 485&#774;{2}) (P. 5.76) ἐμοὶ δὲ θαυμάσαι [[θεῶν]] τελεσάντων [[οὐδέν]] ποτε φαίνεται [[ἔμμεν]] ἄπιστον (P. 10.48) ἐμοὶ δ' ὁποίαν ἀρετὰν ἔδωκε Πότμος [[ἄναξ]] (N. 4.41) “καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ' [[ἐπίτειλον]], [[ἄναξ]]” (N. 10.77) “εἰ μὲν αὐτὸς Οὔλυμπον θέλεις λτ;ναίειν ἐμοὶγτ; [[σύν]] τ' Ἀθαναίᾳ” (supp. Boeckh: om. codd.) (N. 10.84) ἐμοὶ δὲ μακρὸν πάσας ἀναγήσασθ' ἀρετάς (I. 6.56) ἀλλ' ἐμοὶ [[δεῖμα]] μὲν παροιχόμενον καρτερὰν ἔπαυσε μέριμναν (ἀλλ' ἐμὲ coni. Boehmer) (I. 8.11) ἐμο[ὶ δ] (Pae. 2.102) “ἐμοὶ δ' [[ὀλίγον]] δέδοται” a [[chorus]] of Keans speaks Πα. . . ἐμοὶ δὲ τοῦτον διέδω[κ.ν] ἀθάνατον πόνον (*pa. 7B. 21.) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>c</b> [[ἐμίν]]. [κατ' ἐμὶν coni. Schr.: [[κατά]] τιν codd. (P. 8.68) ] ]τὶν μὲν [πά]ρ μιν[] ἐμὶν δὲ πὰ[ρ] κείνοι[ς (Pae. 10.19) cf. Σ Ar., Av. 931: χλευάζει [[τῶν]] διθυραμ- βοποιῶν τὸν συνεχῆ ἐν τοῖς τοιούτοις δωρισμὸν καὶ [[μάλιστα]] τὸν Πίνδαρον [[συνεχῶς]] λέγοντα ἐν ταῖς αἰτήσεσι τὸ [[ἐμίν]] fr. 298, Schr.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>4</b> [[ἄμμες]], Aeolic nom. pl. “τρίταισιν δ' ἐν γοναῖς [[ἄμμες]] αὖ κείνων φυτευθέντες” (v. 1. ἀμὲς) (P. 4.144) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>5</b> [[ἄμμε]], acc. pl.: us i. e. [[mankind]] [[μία]] δ' [[οὐχ]] ἅπαντας [[ἄμμε]] θρέψει μελέτα (O. 9.106) [[καίπερ]] ἐφαμερίαν [[οὐκ]] εἰδότες οὐδὲ [[μετὰ]] νύκτας [[ἄμμε]] [[πότμος]] ἅντιν' ἔγραψε [[δραμεῖν]] [[ποτὶ]] στάθμαν (N. 6.6) <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>6</b> [[ἄμμιν]], [[ἄμμι]], dat. pl. “λῦσον, [[ἄμμιν]] μή τι νεώτερον ἀναστάῃ” (P. 4.155) “καρτερὸς [[ὅρκος]] [[ἄμμιν]] [[μάρτυς]] [[ἔστω]] [[Ζεῦς]]” (P. 4.167) [[ἄμμι]] δ' ἔοικε Κρόνου σεισίχθον υἱὸν κελαδῇσαι i. e. [[for]] [[Pindar]] and his [[fellow]] Thebans (I. 1.52) [[ἄμμι]] δ' [[πόρε]], Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον i. e. to the [[chorus]] and the [[victor]] (I. 7.49) [[ἐπειδὴ]] τὸν [[ὑπὲρ]] [[κεφαλᾶς]] γε Ταντάλου λίθον [[παρά]] [[τις]] ἔτρεψεν [[ἄμμι]] [[θεός]] i. e. [[for]] us Greeks (I. 8.10) “[[μηδὲ]] Νηρέος [[θυγάτηρ]] νεικέων πέταλα δὶς ἐγγυαλιζέτω [[ἄμμιν]].” (I. 8.44) μὴ προφαίνειν, [[τίς]] φέρεται [[μόχθος]] [[ἄμμιν]] ([[probably]] the [[fragment]] is [[part]] of [[some]] [[speech]]) fr. 42. 2.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>7</b> [[νῷν]] dual dat. “οὐ πρέπει [[νῷν]] τιμὰν [[δάσασθαι]]” (νῶ（ι）ν, νῶ（ι) codd.) (P. 4.147) ]ο νῶιν[ (σὺν τῷ ϊ. Σ.) P. Oxy. 841. fr. 94. 2.

}}