aequidialis

Latin > German (Georges)

aequidiālis, e (aequus u. dies) = aequinoctialis (w.s.); dah. subst., aequidiale, is, n. = aequinoctium (w.s.), Paul ex Fest. p. 24, 5. Vgl. Gloss. ›aequidialis, ἰσήμερος, ἰσημερινός‹.

Latin > Chinese

aequidialis, e. adj. :: 舂秋之