Latin > English (Lewis & Short)

mūsĭcē: adv., v. musicus
I fin.
mūsĭcē: v. musica.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) mūsĭcē (musicus), harmonieusement : Pl. Most. 729.
(2) mūsĭcē, ēs, f., v. musica 1.

Latin > German (Georges)

(1) mūsicē1, ēs, f., s. musica.
(2) mūsicē2, Adv. (μουσικῶς), harmonisch, fein, mit Anstand, Plaut. most. 729 Sch.: musice et canore, Apul. de Plat. 1, 9.

Latin > Chinese

musice, es. f. :: 音樂。唱歌。奏樂。Musicam quae sit abscondita eam esse nulli rei 不顯之才則無所利。
musice. adv. :: 音樂人之樣。— aetatem agere 寄食安樂度日。