objurgo

Latin > English

objurgo objurgare, objurgavi, objurgatus V :: scold, chide, reproach

Latin > French (Gaffiot 2016)

objūrgō,¹¹ āvī, ātum, āre, tr.,
1 réprimander, gourmander, blâmer, aliquem, qqn : Cic. Cæl. 25 ; Læl. 88 ; 90 ; aliquem in ou de aliqua re Cic. Fam. 3, 8, 6 ; Att. 2, 1, 6, blâmer qqn à propos de qqch. ; rem Cic. Q. 3, 1, 10 ; Sen. Ep. 93, 1 ; 107, 9, blâmer qqch. || aliquem quod subj. Cic. de Or. 2, 305, reprocher à qqn de, cf. Fam. 2, 9, 2 ; alicui Diom. 320, 2 faire des reproches à qqn
2 chercher à détourner de, aliquem ab aliqua re, qqn de qqch. : Pl. Trin. 680 || punir, châtier : Sen. Ira 3, 12, 6 ; Ben. 4, 36, 2 ; Suet. Cal. 20.

Latin > Chinese

objurgo, as, are. :: 責罰。面斥。罰。 Me de ejus familiaritate objurgavit 責吾與彼熱。Ne in quo te objurgem id ipsum videar imitari 恐我所責於爾者。我亦似於效尤也。Meam in rogando verecundiam objurgavit 彼罪我之含羞向人焉。Flagris objurgari 受鞭。