εὐρυρέεθρος

English (LSJ)

ον,

   A with broad channel, broad-flowing, Il.21.141; cf. sq.

German (Pape)

[Seite 1095] breitfließend, Axios, Il. 21, 141.

Greek (Liddell-Scott)

εὐρυρέεθρος: -ον, ἔχων εὐρὺ ῥεῖθρον, εὐρέως ῥέων, Ἰλ. Φ. 141· πρβλ. τὸ ἑπόμ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
au large courant.
Étymologie: εὐρύς, ῥέεθρον.

English (Autenrieth)

and εὐρυρέων; broadflowing, Il. 21.141 †, Il. 2.849. (Il.)

Greek Monolingual

εὐρυρέεθρος, -ον (Α)
αυτός που έχει ευρύ ρείθρο, πλατιά κοίτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευρυ- + ρέεθρον «ρείθρον»].