Καλὸν τὸ θνῄσκειν, οἷς ὕβριν τὸ ζῆν φέρει → Quis foeda vita restat, his pulchrum est mori → Wem das Leben Schmach bringt, dem ist Sterben schön
ἐπίδακρυς, -υ (AM)δακρυσμένος, κλαμένος.[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + δάκρυ].