θρησκεύσιμος

German (Pape)

[Seite 1218] zum Gottesdienste gehörig, Euseb.

Greek (Liddell-Scott)

θρησκεύσιμος: -ον, ἀνήκων εἰς τὴν λατρείαν, Εὐσέβ. Ἐκκλ. Ἱστ. 7. 13.

Greek Monolingual

θρησκεύσιμος, -ον (Α) θρησκεύω
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη λατρεία τών θεών ή του θεού.