Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann
κοχύω (Α)κοχυδέω.[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. κοχυδέω.