αμαρτίγαμος

Greek Monolingual

ἁμαρτίγαμος, -ον (Α)
αυτός που δεν κατόρθωσε να παντρευτεί, άγαμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἁμαρτι- (< ἁμαρτάνω) + γάμος.