ντεσιμπέλ

Greek Monolingual

το
άκλ. μονάδα μέτρησης της έντασης του ήχου που ισοδυναμεί με το ένα δέκατο του μπελ και συμβολίζεται ως dB.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. decibel < deci- (< λατ. decimus «δέκατος» < λατ. decem «δέκα») + bel (από το όν. του Αlexander Graham Bell, εφευρέτη του τηλεφώνου)].