υποκεντώ

Greek Monolingual

-έω, Α κεντῶ
1. τρυπώ αποκάτω
2. τρυπώ ελαφρά («οἱ στρατιῶται ξιφιδίοις αὐτὸν ὑπὸ τὸ γένειον ὑπεκέντουν», Δίων Κάσσ.).