υγρόβηξ

Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt

Menander, Monostichoi, 340

Greek Monolingual

-βηχος, ὁ, Α
βήχας που συνοδεύεται με εξαγωγή φλεμάτων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑγρός + βήξ].