infringe
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
English > Greek (Woodhouse)
verb transitive
P. and V. παραβαίνειν. συγχεῖν, ὑπερβαίνειν, P. λύω, λύειν, διαλύω, διαλύειν, παρέρχεσθαι, ὑπερπηδᾶν, V. ὑπερτρέχειν, παρεξέρχεσθαι.
infringe the law: P. παρανομεῖν (absol.), or νόμον παρανομεῖν.
