ον, A = ἀοίκητος, Hdt.4.31.
ἀνοίκητος: -ον, ἀμφ. ἀντὶ ἀοίκητος, Λοβ. Φρύνιχ. 731.
-ον deshabitado ἀνοίκητα τὰ πρὸς βορῆν ἐστί Hdt.4.31.
ἀνοίκητος, -ον (Α) οικώβλ. αοίκητος.