ὑδατεινός

English (LSJ)

ή, όν, A watery, moist, πνεύματα ὑδατεινότατα Hp.Aër. 6; χώρη ὑδατεινή ib.15: perh. to be read for ὑδατῑνός (fem.) in Matro Conv.79, and for ὑδάτινος in Thphr.Vent.7,57.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α
υδάτινος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕδωρ, ὕδατος, κατά τα επίθ. σε -εινός].