τιμοκράτης

English (LSJ)

[ᾰ], ου, ὁ, A a 'timocrat' (cf. sq.), Asp.in EN 182.8.

Greek Monolingual

ὁ, Α
άρχων κατά τη διάρκεια ισχύος τιμοκρατικού πολιτεύματος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τιμή + -κράτης (< κράτος), πρβλ. δημο-κράτης].