σχεθεῖν
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
French (Bailly abrégé)
inf. d'un ao. épq. ἔσχεθον, σχέθον;
tenir : πάροιθέν τινος ἀσπίδας IL des boucliers pour protéger qqn ; ἐπ’ ἀγκῶνος κεφαλήν OD tenir sa tête appuyée sur le coude ; particul. :
1 retenir : fig. νόον ἐνὶ θυμῷ OD réfléchir dans son cœur;
2 écarter, repousser, acc. ; αἷμα σχεθεῖν OD étancher le sang ; ὄσσε γόοιο OD arrêter ses yeux de pleurer.
Étymologie: ἔχω.
Russian (Dvoretsky)
σχεθεῖν: эп. σχεθέειν и σχεθέμεν [inf. aor. 2 к ἔχω
1 положить (κεφαλὴν ἐπ᾽ ἀγκῶνος Hom.);
2 поместить, простереть (ἀσπίδας πάροιθέν τινος Hom.);
3 посадить, бросить, ввергнуть (τινα ἐν φυλακᾷ Pind.);
4 возыметь: νόον σχέθε τόνδ᾽ ἐνὶ θυμῷ Hom. вот что он придумал; τόλμαν σ. Aesch. отважиться;
5 произвести на свет, родить (κοῦρον Soph.);
6 задержать, поймать (ἵππους φυσιόωντας Hom.);
7 сдержать, удержать (τινα Hom.): σ. ὄσσε γόοιο Hom. удержать очи от плача, т. е. сдержать слезы; σ. τινα τῆς ὕβρεως Arph. пресечь чью-л. дерзость; αἷμα σ. Hom. остановить кровь; σ. φόρμιγγα Hom. прекратить игру на форминге.
