δυσέκλειπτος

English (LSJ)

δυσέκλειπτον, hard to escape from, Plu.2.829b.

Spanish (DGE)

-ον
de lo que es difícil desembarazarse de deudas difícil de saldar Plu.2.829a, ζηλοτυπία Ach.Tat.6.11.1, νόσος Gal.19.547, ἡ ποιότης Olymp.in Cat.115.40, 116.3.

German (Pape)

[Seite 678] schwer aufhörend, Plut. de aer. allen. 4.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui cesse difficilement, continu.
Étymologie: δυσ-, ἐκλείπω.

Greek Monolingual

δυσέκλειπτος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα εκλείπει, ο ακατάπαυστος.

Russian (Dvoretsky)

δυσέκλειπτος: почти непрерывный, сплошной (ὀφλημάτων ῥίζαι Plut.).