τοπαρχία
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ἡ, toparchy, district governed by a τοπάρχης, PSI4.412 (iii B. C.), PRev.Laws 87.4 (iii B. C.), PTeb. 24.62 (ii B. C.), LXX 1 Ma. 11.28, OG1669.49 (Egypt, i A. D.), J. AJ13.4.9, al., POxy.2118.3 (ii A. D.).
German (Pape)
[Seite 1129] ἡ, das Gebiet, die Würde des τόπαρχος, Sp.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
Égypte ptol. arrondissement d'un nome ou d'un district (μερίς).
Étymologie: τόπαρχος.
Greek (Liddell-Scott)
τοπαρχία: ἡ, τὸ τοπικὸν διαμέρισμα, ὅπερ κυβερνᾷ τοπάρχης, ἐπαρχία, Ἑβδ. (Α΄ Μακκ. ΙΑ΄, 28), Συλλ. Ἐπιγρ. 4957. 49, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 13. 4, 9, κ. ἀλλ.
Greek Monolingual
η, Α τοπάρχης
1. περιοχή διοικούμενη από τοπάρχη
2. το αξίωμα του τοπάρχη
3. τοπική κυβέρνηση
4. αστρολ. ο οίκος ζωδίου.
Wikipedia RU
Топа́рхия (греч. τοπαρχία — областное правительство, область от греч. τόπος — местность, место, область + греч. ἀρχῆς, ἀρχή — начальствование, правительство) — независимая или полузависимая область во главе с топархом (местным начальником), как правило пограничная с Византией. О подобных топархиях известно из Библии (Дан. 3:2; 1Мак. 11:28) и по византийским источникам.
