υἱόθετος

English (LSJ)

υἱόθετον, v.l. υἱοθετός, adopted as a son, Thom.Mag.p.362R.; dat. written ϝοθετω in Supp.Epigr.6.624 (Pisidia).

German (Pape)

[Seite 1176] zum Sohne angenommen, VLL.

Greek (Liddell-Scott)

υἱόθετος: -ον, (τίθημι) ὁ υἱοθετηθείς, υἱὸς θετός, Κλήμ. Ἀλ. 977, Θωμ. Μάγιστρ. 362.

Greek Monolingual

-η, -ο/ υἱόθετος, -ον, ΝΜΑ
υιοθετημένος, θετός γιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. σχημ. από υἱοθεσία].