vexator
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
Latin > English (Lewis & Short)
vexātor: ōris, m. id.,
I a troubler, harasser, abuser, vexer (Ciceron.): custosne urbis an direptor et vexator esset Antonius, Cic. Phil. 3, 11, 27: aetatulae suae, id. Sest. 8, 18: furoris (Clodii), i. e. opposer, id. Mil. 13, 35.
Latin > French (Gaffiot 2016)
vexātŏr,¹³ ōris, m. (vexo), persécuteur, bourreau : Cic. Phil. 3, 27 ; furoris (Clodii) Cic. Mil. 35, celui qui pourchasse (harcèle), réprime la démence (de Clodius).
Latin > German (Georges)
vexātor, ōris, m. (vexo), der Plager, Mißhandler, direptor et vexator urbis, Cic.: proditor et vexator rei publicae (Ggstz. conservator et custos), Cic.: vex. furoris, Störer, Cic.: veteres aetatulae suae vexatores, Cic.: ita perpetuos defensores Macedoniae vexatores ac praedatores effecisti, Cic.: daemonas esse affirmat inimicos et vexatores hominum, Lact.
Latin > Chinese
vexator, oris. m. :: 磨難者
