Ἀρκάς
From LSJ
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
Greek (Liddell-Scott)
Ἀρκάς: -άδος, ὁ, ὁ κάτοικος τῆς Ἀρκαδίας, πληθ. Ἀρκάδες, Ἰλ. Β. 611· ὡσαύτως ὡς ἐπίθ. ὁ, ἡ, Ἀρκὰς κυνῆ, «Ἀρκαδικὸς πῖλος» Ἡσύχ. (Σόφ. Ἀποσπ. (251) 262): ― Ἀρκᾰδία, ἡ, ἡ χώρα, Ἰλ.· ἐντεῦθεν -ίηνδε Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 1052· -ίηθεν ὁ αὐτ. Α. 161· Ἀρκᾰδικός, ή, όν, ὁ ἐξ Ἀρκαδίας, Μένανδ. ἐν «Τροφωνίῳ» 1. 8.
