δυσμετακίνητος

English (LSJ)

[ῑ], ον,

   A hard to shift, ψυχὴ δ. ἀπὸ τῶν χειρόνων J.AJ16.11.8; γυνή Plu.2.288d, Eust.1733.32. Adv. -τως, ἔχειν Alex.Trall.1.16.

German (Pape)

[Seite 684] schwer wegzubewegen, Ios.; auch im adv., Alex. Trall.

Greek (Liddell-Scott)

δυσμετακίνητος: -ον, δυσκόλως μετακινούμενος, Εὐστ. 1733. 32, Ἡσύχ.