ἀνέμφατος

English (LSJ)

ον, v.l. for foreg., Procl.in Prm. l.c., cf. eund.in Ti.3.1 and 12 D.;

   A without a tinge of, Eliasin Cat.20.26: abs., lacking in expression, πλοκή, of melody without rhythm, Aristid. Quint.1.13; λέξις Aristid.Rh.2p.434S. Adv. -τως Hermog.Id.2.10,11, Aristid.Rh.2pp.434,450S.

German (Pape)

[Seite 223] ohne Aus- oder Nachdruck, προσώπου κατάστασις ἀν., nichtssagender Ausdruck des Gesichts, Plut. de aud. 8 M.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνέμφατος: -ον, ὁ ἄνευ ἐκφράσεως, ὁ μὴ ἐμφαίνων, μὴ ἐκφράζων τι, μ. γεν. προσώπου κατάστασις... ἀνέμφατος οὐχ ὕβρεως κτλ. Πλούτ. 2. 45 C. - Ἐπίρρ. - τως Ρήτορες 3. 369, ἔκδ. Walz.