τά γε μὰν λίνα πάντα λελοίπει ἐκ Μοιρᾶν → but all the thread granted him by the Fates had run out
τοὔνομα: κατὰ κρᾶσιν ἀντὶ τὸ ὄνομα, οὕς κεν ἐῢ γνοίην καὶ τοὔνομα μυθησαίμην Ἰλ. Ρ. 235 (Spitzn. καί τ’ οὔνομα).
