ἔργοισι χρηστός, οὐ λόγοις ἔφυν μόνον → a friend in deeds, and not in words alone
[Seite 481] ιδος, = γενεῆτις, Sophron. bei Ath. VII, 324 f, bärtig.
γενεᾶτις: -ιδος, ἡ, = γενειᾶτις, ὃ ἴδε.
