φλάσκα
From LSJ
τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται → undeserved success engenders folly in unbalanced minds
Greek (Liddell-Scott)
φλάσκα: -ας, ἡ, ὡς καὶ νῦν, οἰνηρὸν ἀγγεῖον, φλάσκα, Ἰσίδωρ. Ἱσπαν.· ― ὡσαύτως φλάσκων, ωνος, ὁ, Ἡσύχ., «καὶ δοῦλος δὲ τῷ ποιητῇ κλῆσιν ὑπῆρχε Βύκκων, ὃν βίκωνα καὶ φλάσκωνα παίζων ὁ Τζέτζης λέγει» Τζέτζ. Ἱστ. 13, 644, πρβλ. τὴν Γαλλικ. λέξ. flacon. ― ὑποκορισ. φλασκίον, τό, ἐξ οὗ τὸ τῆς συνηθείας φλασκί· φέρεται φλασκεῖον παρ’ Ἡσύχ.
