Ὡς ἡδὺ τὸ ζῆν μὴ φθονούσης τῆς τύχης → Quam vita dulce est, fata dum non invident → Wie süß zu leben, wenn das Glück nicht neidisch ist
Menander, Monostichoi, 563Greek (Liddell-Scott)
μελῆς: -ῆτος, ὁ, ὄνομα τοῦ φυτοῦ δίψακος, Διοσκ. (ἐκ. τῶν Νόθων) 3. 13.
