Τεγεάτης
From LSJ
Τὸ δὴ τρέφον με τοῦτ' ἐγὼ λέγω θεόν → Denn ich bezeichne das, was mich ernährt, als Gott → Denn was mir Nahrung gibt, bezeichne ich als Gott
Greek (Liddell-Scott)
Τεγεάτης: [ᾱ], Ἰων. -ήτης, ὁ, ὁ ἐκ Τεγέας, κάτοικος Τεγέας, Ἡρόδ. κλπ.· ἀκολούθως (ὡς παιδιὰ ἐν λόγοις), ὁ ἐκ πορνείου ἢ εἰς πορνεῖον ἀνήκων (ἴδε τέγος ΙΙΙ), παρὰ Διογ. Λ. 6. 61· θηλ. Τεγεᾶτις, ιδος, ἡ χώρα τῶν Τεγεατῶν, Θουκ. 5. 65. ― Ἐπίθετ., Τεγεᾱτικός, Ἰων. -ητικός, ή, όν, Ἡρόδ. 8. 124.
