σκορπίουρος

English (LSJ)

ον, (οὐρά)

   A scorpion-tailed: neut. as the name of a plant,= σκορπιοειδές, Sch.Nic.Al.146.    2 = ἡλιοτρόπιον τὸ μέγα, Dsc.4.190.    3 = σκορπιοκτόνον, Ps.-Dsc.4.190.    4 = ὠκιμοειδές, Ps.-Dsc.4.28.

German (Pape)

[Seite 905] skorpionschwänzig, bes. eine Pflanze, Skorpionschwanz, Diosc. Vgl. σκορπιοειδής.

Greek (Liddell-Scott)

σκορπίουρος: -ον, (οὐρὰ) ὁ ἔχων οὐρὰν σκορπίου· μάλιστα ὡς ὄνομα φυτοῦ, Scorpiurus sulcatus (Sprengel), Διοσκ. 4. 28.