ἀφηλιώτης

English (LSJ)

ου, ὁ,

   A = ἀπηλιώτης (q.v.), IG14.1308, Apion ap.J.Ap. 2.2:—hence Adj. ἀφηλῐωτικός, ή, όν, Ptol.Geog.1.11, Gem.2.11.

German (Pape)

[Seite 409] zw. L., = ἀπηλιώτης, Arr. An. 5, 6, 1, Krüger ἀπ.; ἀφηλιωτικός Ptol.

Greek (Liddell-Scott)

ἀφηλιώτης: -ου, ὁ, ὁ ἀνάλογος (ἀλλ’ οὐχὶ ἐν χρήσει παρὰ τοῖς Ἀττ.) τύπος τοῦ ἀπηλιώτης (ὃ ἴδε), Συλλ. Ἐπιγρ. 6180, καὶ ἐν ταῖς παλαιαῖς ἐκδόσεσι τῆς Ἀρρ. Ἀν. 5. 6, 4, κ. ἀλλ.· - οὕτω τὸ ἐπίθ. ἀφηλιωτικὸς παρὰ Πτολεμ. ἐν Γεωγρ. 1. 11.