γυμνωτέος

English (LSJ)

α, ον,

   A to be stripped of, τινός Pl.R.361c.    II γυμνωτέον, one must strip, Gal.10.448: pl., -τέα Them.Or.23.294c.

Greek (Liddell-Scott)

γυμνωτέος: -α, -ον, ὃν πρέπει να ἀπογυμνώσῃ ἢ νὰ ἀποστερήσῃ τις, τινὸς Πλάτ. Πολιτ. 361C.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de γυμνόω.