μουνορύχας

τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται → undeserved success engenders folly in unbalanced minds

Greek (Liddell-Scott)

μουνορύχας: μονορύχης, ὃ ἴδε.

α;
adj. m. dor.
qui creuse avec une seule pointe (pioche).
Étymologie: μόνος, ὀρύσσω.