νεανιεύομαι

English (LSJ)

(Act. only in Hsch.), fut.

   A -εύσομαι D.19.242: aor. ἐνεανιευσάμην Id.21.69:—Pass. (v. infr.):—to be a youth, Ph.1.303, Poll. 2.20.    II more freq., act like a hot-headed youth, wilfully or wantonly, swagger, Ar.Fr.827, Lys Fr.324 S.; ν. εἰς τοὺς πολίτας behave so towards... Isoc.20.17, cf. Hyp.Eux.27; ἐν τοῖς λόγοις Pl.Grg. 482c; νεανιευσάμενος εἰπεῖν with youthful insolence, Plu.Cic.1:— Pass., ἐφ' ἅπασι τοῖς ἑαυτῷ νενεανιευμένοις to all his wanton acts, D. 21.18; τὰ ἐν τῇ βουλῇ νεανιευθέντα Plu.Mar.29.    2 make youthful, i.e. bold, promises, c. Adj. neut., ν. τοιοῦτον, ὡς . . D.19.194; οὐδ' ἐνεανιεύσατο τοιοῦτον οὐδέν Id.21.69; μέχρι τοῦ λόγου ν. Luc.Bis Acc. 21: c. inf., undertake with youthful spirit, Plu.Dem.3.

Greek (Liddell-Scott)

νεᾱνῐεύομαι: μέλλ. -εύσομαι Δημ. 416. 23: ἀόρ. ἐνεανιευσάμην αὐτόθι: - Παθ., ἴδε κατωτ.: ἀποθ. Εἶμαι ἐν τῇ νεανικῇ ἡλικίᾳ, Πολυδ. Β΄, 20· πρβλ. νεανισκεύομαι. ΙΙ. ἐν τῇ χρήσει ἀείποτε, πράττω ἢ φέρομαι νεανικῶς, προπετῶς, ἀσκέπτως, τολμηρῶς, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 653· ν. εἴς τινα Ἰσοκρ. 398C, Ὑπερείδ. ὑπέρ Εὐξενίππ. 37· ἐν τοῖς λόγοις Πλάτ. Γοργ. 482C· μετ’ οὐδ. ἐπιθέτ., τοιοῦτον νεανιεύομαι, δίδω τοιαύτας νεανικὰς ὑποσχέσεις, Δημ. 401. 24· οὐδ’ ἐνεανιεύσατο τοιοῦτον οὐδὲν ὁ αὐτ. 536. 26· νεανιευσάμενος εἰπεῖν, μετὰ νεανικῆς αὐθαδείας, Πλουτ. Κικ. 1· - μετ’ ἀπαρ., ἐπιχειρῶ μετὰ νεανικοῦ πνεύματος, ὁ αὐτ. ἐν Δημοσθ. 3. - Παθ., ἐφ’ ἅπασι τοῖς ἑαυτῷ νεανεανιευμένοις, εἰς ὅλας τὰς νεανικάς του (ἀπερισκέπτους) πράξεις, Δημ. 520. 28· τὰ νεανιευθέντα Πλουτ. Μάρ. 29. - Καθ’ Ἡσύχ.: «νεανιεύεται· νέου ἔργα πράττει ἢ καυχᾶται, ἢ μεγαλοφρονεῖ ἐπὶ ἀνδρείᾳ, κομπάζει κενῶς, ἢ τολμᾷ». - Τὸ ἐνεργητ. μόνον παρ’ Ἡσύχ.: «νεανιεύων· μειρακιευόμενος».

French (Bailly abrégé)

1 agir ou parler en jeune homme, càd avec hardiesse, fougue, imprudence;
2 Pass. τὰ νεανιευθέντα PLUT ou τὰ νενεανιευμένα ISOCR traits de jeunesse, de fougue, d’imprudence.
Étymologie: νεανίας.