ταραχώδης

English (LSJ)

ες,

   A given to troubling, disturbing, τὸ θεῖον . . ἐὸν φθονερόν τε καὶ ταραχῶδες Hdt.1.32; τύχαι Isoc.4.48; ἐλπίδες, ἔρωτες, Epicur.Fr.116, Phld.Mus.p.82 K.; ἴχνη τ. uncertain, baffling, X. Cyn.5.4; τ. ἡ κρίσις, ἡ σκέψις, Arist.Pol.1268b11, 1337a40; πράξεις Isoc.12.74; φάρμακον Luc.DMar.2.2.    2 of political agitators, D.H.6.70.    II troubled, disordered, κοιλίη τ. Hp.Epid.1.2, Coac. 10; βίος Ph.2.223 (Sup.); confused, μεταβολαί Arist.Mete.361b34; ἀπόρροιαι Thphr.Sens.74; φύσις, κινήσεις, Epicur.Nat.42,46 G.    2 of an army, etc., τ. ναυμαχία Th.1.49; στράτευμα X.Cyr.3.3.26, Oec.8.4.    3 of the mind, disordered, delirious, γνῶμαι τ. Hp.Coac. 302; τ. ἄγρυπνοι Id.Prorrh.1.4 ( = τ. καὶ ἄ., where τ. = slightly disordered mentally, acc. to Gal.16.513).    4 turbid, of a liquid, Alex.Trall.Febr.2.    III Adv. -δῶς, τ. ζῆν live in a state of confusion, Isoc.5.52; τ. ἔχειν πρός τινας to be rebelliously disposed, D. Ep.3.10; τ. ὑπειληφέναι περί τινος to have confused notions, Isoc. 12.15: Sup., -έστατα διακεῖσθαι Id.7.43, 8.9.

German (Pape)

[Seite 1070] ες, von unruhiger od. unordentlicher Art, mit Unruhe verbunden, in heftiger Gemüthsbewegung, zornig; Xen. Cyr. 3, 3, 26; τὸ θεῖον ταραχῶδες, Her. 1, 32, Unruhe, Schrecken hervorbringend; τύχη, Isocr. 4, 48; φάρμακον ταραχωδέστατον, Luc. D. Mar. 2, 2; Xen. setzt Cyn. 5, 4 ἴχνη ταραχώδη den εὐθέα gegenüber; verwirrt, ναυμαχία, Thuc. 1, 49; στράτευμα, Xen. Cyr. 3, 3, 26; – κοιλία ταραχώδης, der Durchfall, Medic.

French (Bailly abrégé)

ης, ες :
1 troublé;
2 qui trouble, qui bouleverse.
Étymologie: τάραχος, -ωδης.