Πρὸς εὖ λέγοντας οὐδὲν ἀντειπεῖν ἔχω → Loquenti bene, quod contradicam, habeo nihil → Wenn einer gut spricht, kenn' ich keinen Widerspruch
expīlātĭo: ōnis, f. expilo,
I a pillaging, plundering (rare but class.): expilatio direptioque sociorum, Cic. Off. 2, 21, 75; cf.: expilationes direptionesque sociorum et civium, id. ib. 3, 8, 36.