παρακρουστικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A = παρακοπτικός, Hp.Prorrh.1.11 ; πυρετός Ruf. ap. Orib.45.30.59 ; ἀγρυπνίαι Gal.7.467.    II deceitful, Poll.4.21. Adv. -κῶς ib.51.