θηητήρ

English (LSJ)

ῆρος, ὁ, Ion. for θεατής,

   A one who gazes at, an admirer, θ. τόξων Od.21.397; ἀκρασίης Perict. ap. Stob.4.28.19.

German (Pape)

[Seite 1206] ῆρος, ὁ, ep. = θεατής, Hom. τόξων, Od. 21, 397, Beschauer u. Kenner, Schol. θαυμαστικός, ἔμπειρος. Auch Perict. Stob. fl. 85, 19.

Greek (Liddell-Scott)

θηητήρ: ῆρος, ὁ, Ἰων. ἀντὶ θεατής, ὁ θεώμενος, θαυμάζων, θ. τόξων Ὀδ. Φ. 397· ἀκρασίης Περικτιόνη παρὰ Στοβ. 488. 7.

French (Bailly abrégé)

ῆρος (ὁ) :
qui regarde avec admiration, gén..
Étymologie: θηέομαι.

English (Autenrieth)

(θηέομαι): beholder, i. e. fancier; τόξων, Od. 21.397†.