ἀγκυλόω

English (LSJ)

   A crook, bend, τὴν χεῖρα, as in throwing the cottabus, Pl.Com.47:—Pass., ὄνυχας ἠγκυλωμένος with crooked claws, Ar.Av. 1180.

German (Pape)

[Seite 15] krümmen, χεῖρα Athen. XV, 667 b; ὄνυχας ἠγκυλωμένος, mit krummen Klauen, Ar. Av. 1180.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 courber, recourber;
2 nouer ou attacher au moyen de la boucle ἀγκύλη.
Étymologie: ἀγκύλος.

Spanish (DGE)

(ἀγκῠλόω) I act.
1 ahuecar τὴν χεῖρα en el juego del cótabo, Pl.Com.47, cf. Hsch.
2 sujetar, enganchar τὸ ἔσχατον μέρος τῆς σπάρτου ἀγκυλωθὲν περί τὸν τύλον Hero Aut.24.6
•entrelazar vendajes, Gal.18(1).824.
3 medic. anquilosar οἱ ἀγκυλωθέντες δάκτυλοι Sor.127.20, cf. Orib.45.15.4.
II en v. med. ser ganchudo o en forma de garfio ὄνυχας ἠγκυλωμένος Ar.Au.1180.