δεκάμυρον

Θεὸν προτίμα, δεύτερον δὲ τοὺς γονεῖς → Post deum habeas parentes proximo loco → Vor allem ehre Gott, die Eltern gleich nach ihm

Menander, Monostichoi, 230

Greek (Liddell-Scott)

δεκάμυρον: τό, μύρον συγκείμενον ἐκ δέκα οὐσιῶν, Ἀλεξ. Τραλλ. σ. 118.

-ου, τό
n. de un ungüento medicinal, Orib. en Aët.12.62 (cód.), Marcell.Emp.35.24, Alex.Trall.2.303.23, Paul.Aeg.7.20.2, 3.