Βελιάρ
From LSJ
Ἔπαινον ἕξεις, ἂν κρατῇς, ὧν δεῖ κρατεῖν → Laus est, si, quibus est imperandum, tu imperes → Lob hast du, wenn du herrschst, worüber zu herrschen gilt
Spanish (DGE)
ὁ
• Alolema(s): Βελίαρ Orac.Sib.2.167, 3.63, Origenes Cels.6.43, Hsch.; tb. Βελίας Gr.Naz.M.37.1354A
• Morfología: [gen. -ου Gr.Naz.M.37.1376A, -α Gr.Naz.M.37.637A, -αο Gr.Naz.M.37.1378A; plu. nom. βέλιαι Hsch.]
Beliar o Belías n. del diablo, c. el que tb. se designaba al Anticristo, 2Ep.Cor.6.15, Orac.Sib.ll.cc., Origenes l.c., Gr.Naz.ll.cc., cf. βέλιαι· <διάβολοι> εὐκίνητοι Hsch.ll.cc.
