ἀφροντιστέω

English (LSJ)

   A to be heedless, Pl.Lg. 917c.    2 have no care of, pay no heed to, ἀρχόντων ib.885a, v.l. in X.An.5.4.20, cf. Plb.9.13.1; περί τινος Hp.Praec.7 (dub.); ὑπὲρ τῆς βασιλείας Philostr.VA1.38.

German (Pape)

[Seite 415] sorglos sein, sich nicht kümmern, Plat. Legg. X, 855 a; τινός Xen. Conv. 8, 33; An. 5, 4, 20 v. l. für ἀμελήσαντες; Sp.; ὑπέρ τινος Philostr.

Greek (Liddell-Scott)

ἀφροντιστέω: εἶμαι ἄφροντις, Πλάτ. Νόμ. 917C. 2) δὲν φροντίζω περί τινος, οὐδεμίαν δίδω προσοχὴν εἰς πρᾶγμά τι, τινος αὐτόθι 885Α, Ξεν. Ἀν. 5. 4, 20· περί τινος Ἱππ. 27. 30· ὑπέρ τινος Φιλόστρ. 47· οὕτω ῥηματ. ἐπίθ. ἀφροντιστητέον, Πολύβ. 9. 16, 5.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 n’avoir aucune souci de, ne se préoccuper en rien de, gén.;
2 abs. être insouciant, indifférent.
Étymologie: ἀφρόντιστος.

Spanish (DGE)

1 no preocuparse de, despreciar c. gen. εὐπρεπίης Hp.Praec.13, τῶν ἀρχόντων Pl.Lg.885a, ψόγου X.Smp.8.33, τῆς ξὺν ἡμῖν τάξεως X.An.5.4.20 (ap. crít.), μηδενός Plb.9.13.1, οὐδὲ ... τῆς πόλεως ἠφροντίστησεν IPr.108.105 (II a.C.), τῆς φιλοδοξίας IPr.114.17 (I a.C.), συκοφαντίας Hld.8.8.4
•c. prep. ὑπὲρ τῆς βασιλείας Philostr.VA 1.38
•c. inf. ἀφροντιστέοντες περὶ αὐτέων λαμβάνειν Hp.Praec.7.
2 abs. ser despreocupado ἀφροντιστῶν δὲ καὶ ἀπειθῶν Pl.Lg.917c, ἐξήγαγε τοὺς Ῥωμαίους ἀφροντιστοῦντας D.C.40.21.1.