προμαντεύομαι

English (LSJ)

   A prophesy, foretell, divine, abs., Hdt.3. [125]: c. acc., [ψυχὴ] π. τὰ μέλλοντα Arist.Fr.10; foresee, E.Fr.482; τὸν ὄλεθρόν τινι ἔκ τινος D.C.57.20; π. ὡς . . Luc.DDeor.16.1: c.acc. et inf., Id.DMort.11.2:—Act. προμαντεύω in Plu.Cat.Ma.23.