Δαμάρμενος
From LSJ
ἐν ὀνόματι τῆς ἁγίας καὶ ὁμοουσίου καὶ ἀδιαιρέτου Τριάδος → in the name of the Holy and Consubstantial and Indivisible Trinity
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Alolema(s): Δημάρμενος Hdt.5.41; Δαμαρμένης Phot.Bibl.114a31
Damármeno o Demármeno
1 bisabuelo de Cleómenes, el rey de Esparta, Hdt.l.c.
2 mit., pescador de Eretria que encontró la osamenta de Pélope, Paus.5.13.5.
3 filósofo pitagórico de Metaponto, Iambl.VP 267, Phot.l.c.
